Seite:DE CDA 3 251.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


qualitercumque conpetere posset, renunciavi libere et expresse protestando publice coram ipsa, me aut heredes meos in sepedicto manso ius aliquod de cetero penitus non habere. In cuius rei firmiorem evidenciam presens scriptum super hoc specialiter confectum duxi mei sigilli munimine roborandum. Testes vero sunt: dominus Johannes de Querbeke, dominus Conradus plebanus nove civitatis Quedelingeburch clerici; Johannes Severthusen, Conradus Starke laici, et quam plures alii fide digni. Actum et datum anno Domini millesimo trecentesimo decimo nono, in vigilia beati Nycolai episcopi.

Aus dem Original im Staatsarchive zu Magdeburg, mit dem an einem Pergamentbande hängenden Siegel des Ausstellers (abgeb: Erath Taf. XXXV. 18). - Gedr: ab Erath cod. dipl. Quedl. 386-387.


384.

1319. December 7. Heinrich der Jüngere von Hoim verkauft dem Knappen Daniel von Badeborn die Vogtei über eine halbe Hufe Landes zu Sulten.

Geste rei noticia propagatur in posteros, cum venit auctoritas et robur firmus a testimonio litterarum. Notum sit igitur tam presentibus quam futuris hanc seriem intuentibus, quod ego Hinricus minor dictus de Hoym advocaciam dimidii mansi siti in campis ville Sulten, que quondam fuit cuiusdam Hinrici Ranken, que ad me iure hereditario pertinere videbatur, honesto famulo Danieli dicto de Padebornnen et suis veris heredibus pro deputata pecunie quantitate vendidi renuncians nichilominus omni iuri, quod1 michi seu meis heredibus conpetere dinoscebatur seu conpetere posset in posterum aliquomodo. Ut autem hec vendicio rata et firma permaneat et ne alicui meorum heredum calumpnia imposterum inde oriatur, in predicte vendicionis testimonium presentem litteram mei sigilli munimine iussi roborari et ad maiorem evidenciam eandem litteram sigillo domini prepositi sancti Wiperti impetravi sigillari. Et ego B. Dei gratia prepositus sancti Wiperti, rogatus a predicto domino Hinrico milite dicto de Hoym, in premissorum testimonium presens instrumentum duxi mei sigilli munimine roborandum. Acta sunt hec coram conventu sancti Wiperti, anno Domini mo.cococo.xixo, feria sexta post diem beati Nycolai.

Transsumpt in einer Urkunde Jacobs, des Erzpriesters und Archidiacons des Bannes Quedlinburg, d. d. 1345. Febr. 2. (s. no. 781). - Gedr: Erath cod. dipl. Quedl. 467. - 1. Orig: quot.


385.

<section begin=t385>1319. Agathe, Aebtissin des Nonnenklosters zu Zerbst, und der dortige Klosterconvent verfügen über die früher ihrem Kloster von dem verstorbenen Grafen Albrecht I von Anhalt geschenkten Getreide- und Geldgefälle zu Straguth.

Nos Agates miseratione divina abbatissa, Sophya priorissa totusque conventus sanctimonialium in Tzerwist omnibus has litteras visuris seu audituris salutem in filio

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 3., Dessau: Emil Barth, 1877, Seite 251. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_3_251.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)