Seite:DE CDA 3 400.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Diese Seite wurde noch nicht korrekturgelesen. Allgemeine Hinweise dazu findest du auf dieser Seite.
572.

1330. März 26. Ritter Konrad von Waldeser und dessen Söhne Konrad, Otto und Konrad bewidmen das Kloster Mehringen mit Gütern zu Ilberstedt, Mehringen, Klein-Schierstedt und Stassfurt.

In Christum Deum cunctis credentibus presentis tenorem pagine percipientibus Con- radus miles dictus de Waldesere salutem in ipso, qui nos sui sanguinis commercio sal vos fecit. Quoniam humana natura in primo parente tamquam in radice primaria corrupta tantumque, quod auditu lamentabile est, estu1 avaritie est infecta, ut plerique etiam ea, que ob Dei reverentiam et animarum salutem statuuntur, conceduntur seu donantur, in sui usum et commodum usurpare, non veriti iustitiam, moliantur, expedit, ut ad cautelam talium concessiones seu donationes huiusmodi efficaci testimonio fulciantur et sub scriptis auctenticis relinquantur. Kos proinde dictus Conradus una cum Conrado, Ottone et Conrado filiis ac liberis nostris presentium serie protestamur, quod nos de consensu unanimi omnium heredum ac coheredum nostrorum quinque mansos cum dimidio in Gilverstedhe, quos Thidericus miles de Warmestorp, quatuor mansos in Meringe, quos Deynardus et fratres sui, tres mansos et pratum in Parvo Scerstede, quos relicta cuius- dam militis dicti Dhuyge, et unum mansum in Stesforde, quem relicta cuiusdam dicti Hobusch, cum quadam curia, quam quidam dictus Kerhof, ad nos paterna hereditate devolutos, in pheodo actenus habuerunt, proprietatem et dominium, cum omnibus pratis, pascuis et areis ceterisque proventibus ad dictos mansos pertinentibus conventui sanc- timonialium ordinis Cisterciensis in Meringe integre donamus ac ob divini nominis laudem nostrarumque animarum salutem libere resignamus, dictum conventum ab omni impe- titione, molestia seu contradictione heredum ac coheredum* nostrorum presentium et futurorum presentis decreti robore penitus eximentes nostrique sigilli firmitudine liber- tantes. Quodsi dictorum quispiam sepefatum conventum inpetendo seu molestando in posterum, quod absit, secus attemptaverit, promittimus ipsum nos defensuros ab eorum iniuriis sub nostris sumptibus et expensis. Huius autem concessionis, exemptionis et defensionis testes sunt: Borchardus et Nycolaus milites de Monte; Hermannus de Wi- uige, Conradus Wromoldi, Hinricus dictus Sudechumme burgenses Asscarie, et alii quam plures fide digni.

Actum et datum anno Domini m°.ccc°.xxx, feria secuuda ante festum Palmarum.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst, mit dem an einem Pergament- bande hängenden Siegel des Ausstellers, ganz wie an no. 565 A. — 1. Fehlt im Orig. — 2. Orig: choheredum.

573.

1330. Juni 4. Zerbst. Die Fürsten Albrecht II und Waldemar I von Anhalt übereignen den Stiftsherren der Bartholomäikirche zu Zerbst das Patronat über die Pfarre zu S. Nicolai daselbst zur Stiftung einer Vicarie und zum Zweck von Seelenmessen.

In nomine sancte et individue trinitatis amen. Universis Christi fidelibus pre- sencia visuris et audituris Albertus et Woldemarus Dei gratia principes in Anhalt et

Empfohlene Zitierweise:
Diverse: Codex diplomaticus Anhaltinus/Band 3. Dessau: Emil Barth, 1877, Seite 400. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_3_400.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)