Seite:DE CDA 4 006.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Diese Seite wurde noch nicht korrekturgelesen. Allgemeine Hinweise dazu findest du auf dieser Seite.
6.

1351. April 8. Zerbst. Die Fürsten Albrecht II und Waldemar I von Anhalt überlassen dem Stifte S. Bartholomäi zu Zerbst das Patronatsrecht und die Kirche des h. Germanus zu Weissand.

In nomine Domini amen. Universis Christi fidelibus presentia inspecturis seu audituris Albertus et Woldemarus Dei gracia principes Aschanie et comités in Anhalt salutem in eo, qui est tocius bonitatis fons et origo. Quoniam cottidiana docente expe- riencia ea, que aguntur in tempore, ab hominum ut sepius memoria dilabuntur, salubriter est provisum acta hominum scriptis pupplicis commendari, quorum testimonio, si qua suborta fuerit, ambiguitas succidatur et singulis rerum veritas elucescat. Noverit igitur presentis et futuri temporis generacio, quod' nos de nostrarum et nostrorum progeni- torum animarum salute ut frequentius solliciti, cognoscentes doctrina apostoli* edocente, nos hic civitatem non habere manentem sed futuram cupientes inquirere, in honorem Dei omnipotentis et matris sue gloriose nee non in nostrarum et progenitorum nostrorum ani- marum salutem et remedium damus, tribuimus, erogamus et sollempni donacione liberaliter donamus pro testamento perpetuo ecclesie beati Bartholomei in Cerwist super ipsius altare ius patronatus ecclesie sancti Germani in Wizsant mera liberalitate offerentes, quod1 ad nos usquemodo pertinuit et pertinere visum fuit, omnibus iuribus, comodis, honoribus abrenunctiantes simpliciter, que nobis, nostris successoribus, liberis aut posteris in predicta ecclesia sancti Germani hactenus conpetebant aut possent conpetere quo- modolibet in futurum, et supradictum ius patronatus sancti Germani ecclesie pro emen- dacione prebendarum in ecclesiam beati Bartholomei prehabitam in hiis scriptis omnimode transferentes. Porro canonici iam dicte ecclesie, nostris piis desideriis et affectibus annuen- tes, ob divini cultus aucmentum et pro nostrarum" et nostrorum liberorum et nostrarum conthoralium, cum Domino vocante nos de hoc medio evolare contigerit, remedio ani- marum, ceterum in nostro et nostri patris felicis recordacionis comitis Alberti de Anhalt anniversario et omnium predictorum canonici ecclesie supradicte sollempnes vigilias et missas pro defunctis singulis annis duabus vicibus observabunt et facient per suos vica- rios observari. Insuper domino Ottone de Wynninge nunc supradicte ecclesie sancti Germani in Wyzsant plebano carnis debitum persolvente, aut cum ipsam ecclesiam in Wyzsant ecclesie beati Bartholomei in Cerwist supradicte per venefabilem in Christo patrem et dominum dominum archyepiscopum Magdeburgensis ecclesie, loci metropoli- tanum, incorporari et uniri contigerit, quod1 tunc decanus et capitulum beati Bartholomei in Cerwist, aut ipso domino Ottone nunc plebano in Wyzsant adhuc vivente, dummodo suus consensus accesserit et voluntas, de iure patronatus ipsius ecclesie in Wyzsant et de singulis bonis eiusdem et omnibus pertinenciis et iuribus liberam disponendi, ordi- nandi et faciendi, prout eis melius expedire videbitur, habeant facultatem. Ut autem hec nostra donacio perpetuum vigorem obtineat nec ab aliquo nostrorum infringi valeat successorum, presentem litteram desuper confectam ecclesie beati Bartholomei in Cer- wist supradicte donari iussimus nostrorum sigillorum patrocinio communitam. Testes huius nostre donacionis sunt: domini Hinricus4 de Ysenborch, Johannes de Morditz, Tzorre, Ghere Dirken, Albertus de Cerwist, Conradus Sculteti milites; Hinricus Böse, Henningus et Conradus Riken, Sprone famuli, et quam plures alii fide digni.

Empfohlene Zitierweise:
Verschiedene: Codex diplomaticus Anhaltinus/Band 4. Dessau: Emil Barth, 1879, Seite 6. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_4_006.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)