Seite:DE CDA 5 069.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Diese Seite wurde noch nicht korrekturgelesen. Allgemeine Hinweise dazu findest du auf dieser Seite.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive tu Zerbst: an Bindfaden hangt die Bleibutte (Avers: die gebräuchlichen Köpfe der Apostel Petrus und Paulus, Revers: » URB || ANUS . II • # • VI), darunter twei kleine heraldische Adler). In dorso: P. Grüne. — 1. Orig. nur Punkte. — 2. Orig: capituli. — 8. Orig: qua, darüber geschrieben aber ein e.

78.

1386. Mai 25. Coswig. Die Coswiger Klosterfrauen Margaretha, Lucie und Adelheid von Luho sowie Elisabeth von Kalow kaufen von Johann von Schuder die Holzungen Wildberg, Widekow und Ebelshau und überweisen sie unter gewissen Bedingungen dem Convente ihres Klosters.

Noveril)t universi tarn presentes quam futuri ac singuli, quorum interest vel in- teresse contigerit quomodolibet in futurum, quod infra Scripte sorores ordinis predica- torum in Coswic, videlicet Margareta de Luckow, Lucia de Luckow, Elizabet de Ralow, Alheidis de Luckow1 pro filia Johannis Schillinges de Luckow vestienda rite et legitime emerunt ab honesto famulo Johanne de Schudere Silvas, quarum una vocatur vulgariter Wiltberch. et alia Widekow et Ebelshow, pro quinquaginta marcis cum novalibus ceterisque pertinentiis ac attinentibus ad dictas Silvas2 de unanimi consensu illustrium principum, scilicet Sygismundi, Alberti et Woldemari de Anhalt ac comitum Aschanie, ac famosi vasalli Fritzen de Ravensteyn, qui consenserunt emptioni ac venditioni, et ab antedictis principibus prefate sorores emerunt proprietatem pro viginti quinque sexagenis latorum grossorum et conventus a predicto vasallo infeodationem sibi factam pro quatuor marcis sie, quod quidquid iuris habuerunt in silvis antedictis, sponte et integraliter resignave- runt ad usum et profectum conventus nostri predicti, ut ex augmento temporalium con- stat8 devotio et cultus divinus augeatur. Attamen predicte sorores eraptores reserva- verunt et reservant eis usufruetum dictarum silvarum in omnibus et singulis proventibus ad tempora vite earum ita, quod, quamdiu Spiritus vite manserit in aliqua prenomina- tarum, ipsa ex toto possideat et gaudeat ad libitum de proventibus sepedictis sed, cum ultima predictarum evocata fuerit de vite medio, tunc libere cum omni iure et proven- tibus devolventur ad conventum sepedictum, tali videlicet interposita pacti condicione, quod singulis annis perpetuis temporibus de proventibus dictarum silvarum una media marca debeat cedere pro cera et unus ferto pro oleo et unus ferto pro vino ad usum sacristie et una marca pro pictantiis ita, quod in quatuor temporibus anni Semper unus ferto pro vice. Et cum predicte pictantie fuerint ministrande, tunc misse et vigilie de- bent solempniter celebrari in perpetuam memoriam omnium carorum earum defuneto- rum, quod se obligat conventus propter beneficium aeeeptum iugiter observare. Et si, quod absit, priorissa vel provisor, qui pro tempore fuerint, ex desideria et negligentia pretermiserint, extunc subpriorissa et sacrista, confessor et plebanus, qui pro tempore fuerint, de omnibus proventibus dictarum silvarum sine quacunque contradictione se intromittant et fideliter dispensent, quousque ex integro hat, quod pro salute defuneto- rum et consolatione vivorum salubriter est ordinatum, nec minimum eorum, que pre- dicta sunt, negligatur4. Ut premissa omnia rata et firma permaneant et in suo robore perseverent et iugis temporibus in futurum inviolabiliter observentur, presentem paginam

Empfohlene Zitierweise:
Verschiedene: Codex diplomaticus Anhaltinus. Fünfter Theil. 1380-1400.. Dessau: Emil Barth, 1881, Seite 69. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_5_069.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)