Seite:De Alemannia XXVI 087.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Fertig. Dieser Text wurde zweimal anhand der Quelle korrekturgelesen. Die Schreibweise folgt dem Originaltext.
MÄRCHEN AUS LOBENFELD.[1]
MITGETEILT VON
FRIDRICH PFAFF,
FREIBURG I. B.
10. Das klingende Wasser, der spielende Fisch und der Vogel Greif.

En Kenig hot e Gebott ausgäwwe, dass Nachts em zehne niemed ke Licht mee häwwe därf. Zwee Neərn sen Nachts am Winterowed beinanner gsässe un häwwe gneet un häwwe minnanner geschwätzt un häwwe vergässe, dass se em zehne ke Licht mee häwwe därfe. Däs is em Kenig gsaat worre, dass die sou lang Licht heete; no hott er naⁿ gschickt un hott horche losse, wos die sou lang ze schwätze häwwe. Die eiⁿ, die eltscht, hot gsaat, wann se de Keenigsuhⁿ krije teet, teet sem e Hemm mache, wǒ ke Noht heet un meest em ganz guut basse. Un die zwatt hott gsaat, wann sie en krije teet, sie teet em zwaa Kinner gbäre, däs aⁿ meest die golde Sunn, däs zwatt de golde Moond uf der Bruscht häwwe. Nocht wi die Diener däs gheert häwwe, senn se halt fort un häwwe em Kenig gsaat, dass die sou e Gsprääch minnanner gfihrt häwwe. No hot der Kenig die holle glosst, wo gsaat hott, sie woot zwaa Kinner gbäre, wo däs aⁿ die golde Sunn unn däs anner de golde Moond uf der Bruscht häwwe, unn hot se gfroogt, ob däs wohr wäär; wanns sou wäär, sǒ soot se Kenigin wärre. Not hot se gsaat: Ja, däs woot sie. Do isch se halt Kenigin worre.

Speter hot de Kenig fortgmesst in Krieg. Un wie di Zeit kummen isch, wo die Kenigin hot gbäre solle, not isch er net doo gwest. Un do hot se halt richtig zwaa Kinner krikt, en Buu miet ere goldene Sunn un e Maadl miet ěme goldene Moond uf der Bruscht.

Do häwwe sěre di zwaa Kinner wäggnummme, dann di Adelige häwwe net häwwe wolle, dass der Kenig sou e gmaaⁿ Maadl gnumme hot. Se häwwe e Käschtl mache losse un häwwes ausgpicht, dass ke Wasser hot neiⁿ kumme kenne, un häwwe sou viel Gäld neiⁿ gtouⁿ, dass mer die Kinner miet


  1. 1–6 in Festschrift für Weinhold. Straßburg, Trübner, 1896, S. 62–83; 7–9 in Alemannia XXIV, 179–183.
Empfohlene Zitierweise:
Fridrich Pfaff (Hrsg.): Alemannia XXVI. Hanstein, Bonn 1898, Seite 79. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:De_Alemannia_XXVI_087.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)