Seite:Literarischer Verein Stuttgart IX 342.png

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Fertig. Dieser Text wurde zweimal anhand der Quelle korrekturgelesen. Die Schreibweise folgt dem Originaltext.
42.
* Dv liebi ir werdin gast.

der bi hir lac vir borgin
mit armin vmbe slos
an vroidin ir gi brast
sv sach den liehtin morgin
ir weinin in bi gos.
Dv vrowe ir szrak (so)
sv sprach wach vnde von hinnan
der wahter an der cinnin
ku͛ndit vns den dac.

43.
* Der liebin leide wart

der iamir was ir beidir
ê si gischidin sich
dv werde vs hohir art.
sv bot imme sinv cleidir
sv sprach wenne[1] last tu mich.
Vil selig wip
got din seldemere
sv sprach demme si din ere
bi volhin vnd din lip.

44.
     m ir armen wibe waz ze wol.(H. 1, 182a)

swenne ich gedahte an in
wie min heil an sime libe lac.
sit ich dez nu niht haben sol.
so gat mit iamer hin.
swaz ich iemer nu geleben mac
der spiegel miner frouden ist verlorn.
den ich vs alder welte mir ze troste hatte erkorn.
des muͤz ich ane sin.
do man mir seite er were tot
do viel mir dz bluͤt von deme herzen vf die sele min.[2]

  1. Lies weme.
  2. In der Pariser Hs. steht diese Strophe unter Reimar dem Alten; die folgende (45.) gehört zu dem selben Liede: s. Lachmann zu Walther S. 198.
Empfohlene Zitierweise:
Verschiedene: Bibliothek des Literarischen Vereins in Stuttgart (Band IX). Stuttgart, 1844, Seite 342. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:Literarischer_Verein_Stuttgart_IX_342.png&oldid=- (Version vom 7.1.2019)