Edmund Veckenstedt (Hrsg.): Zeitschrift für Volkskunde 1. Jahrgang | |
|
– Sabor srcu Mujagin Halile! 150. Ti ćeš svoje srce ugrijati!Sat će doći Gavran kapetane, 155. Malo stalo, dugo nije bilo, sabah zora lice pomolila 160. Halilovo srce odmrznulo. Dokle stade čakot kros planinu; 165. ode konja igrat po mehzaru,ode bacat kopje u mehzara 170. ustaj ture, da se sijećemo! Kat to vidje Mujagin Halile, 175. a javlja se grlom i avazom: – O kopile Gavran kapetane! 180. Kad ga vidje Gavran kapetane!ni malo mu milo ne bijaše 185. il ćeš gonit il ćeš bijegati? A Gavran mu tiho govoraše: 190. – Id otalen Gavran kapetane, tvoje zvanje, moje bijeganje! |
– Gebiet’ dem Herzen Mut, o Mujos Halil! 150. so heiss die Sonne je die Welt erwärmte, und du, o Held, wirst auch dein Herz erwärmen. 155. so kehrte er zurück zur schlanken Tanne. Es währte mehr nur eine kleine Weile, 160. Kaum fing die Sonne gleissend an zu glänzen,so taute auf Halilens Herz im Busen. 165. Als er sein Ross zum Grabe hingetrieben, begann er übers Grab sein Ross zu tummeln, 170. He, heda, Türke Bojičić Haline!erheb’ dich, Türkenfratz, zum Schwertertanze! 175. und warf sich auf die Mitten seinem Rösslein. Und gellend rief er aus aus voller Kehle: 180. Da stellt sich Mujo’s Halil dir entgegen! Als ihn daselbst ersah der Hauptmann Gavran, 180. – Heda, Halunke, Hahnrei Hauptmann Gavran,willst du verfolgen oder Flucht ergreifen? 190. Und wieder gab ihm Halil Gegenrede: – Spar deine Flausen jetzt, o Hauptmann Gavran! |
Edmund Veckenstedt (Hrsg.): Zeitschrift für Volkskunde 1. Jahrgang. Alfred Dörffel, Leipzig 1888/89, Seite 279. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:Zeitschrift_f%C3%BCr_Volkskunde_I_279.png&oldid=- (Version vom 8.4.2024)