21) Lehrer der stoischen Philosophie in Rom zur Zeit des Tiberius, auf Seianus Antrieb verbannt (vgl. Sen. suas. 2, 12 p. 17 Kiessl.). Er war der Lehrer des Philosophen Seneca, der häufig mit grosser Verehrung von ihm redet (n. q. II 50, 1; epist. 9, 7. 63, 5. 67, 15. 72, 8. 81, 22. 108, 3, 13–15, 23), indem er hauptsächlich ethische Paraenesen von ihm anführt (die umfangreichste de divitiis contemnendis epist. 110, 14–20), aber auch seiner Untersuchungen über den Blitz erwähnt, n. q. II 48, 2.