ADB:Prasberg, Balthasar

aus Wikisource, der freien Quellensammlung

Empfohlene Zitierweise:

Artikel „Prasberg, Balthasar“ von Wilhelm Bäumker in: Allgemeine Deutsche Biographie, herausgegeben von der Historischen Kommission bei der Bayerischen Akademie der Wissenschaften, Band 26 (1888), S. 504–505, Digitale Volltext-Ausgabe in Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=ADB:Prasberg,_Balthasar&oldid=- (Version vom 27. April 2024, 02:57 Uhr UTC)
Allgemeine Deutsche Biographie
>>>enthalten in<<<
[[ADB:{{{VERWEIS}}}|{{{VERWEIS}}}]]
<<<Vorheriger
Prantner, Ferdinand
Band 26 (1888), S. 504–505 (Quelle).
[[| bei Wikisource]]
Kein Wikipedia-Artikel
(Stand März 2015, suchen)
Balthasar Prasberg in Wikidata
GND-Nummer 119794152
Datensatz, Rohdaten, Werke, Deutsche Biographie, weitere Angebote
fertig
Fertig! Dieser Text wurde zweimal anhand der Quelle Korrektur gelesen. Die Schreibweise folgt dem Originaltext.
Kopiervorlage  
* {{ADB|26|504|505|Prasberg, Balthasar|Wilhelm Bäumker|ADB:Prasberg, Balthasar}}    

{{Normdaten|TYP=p|GND=119794152}}    

Prasberg: Balthasar P. (Praspergius) war zu Anfang des 16. Jahrhunderts Musiklehrer an der Universität zu Basel. Seine Vorlesungen über den lateinischen Chorgesang wurden auf Bitten seiner Zuhörer in dem folgenden Büchlein abgedruckt: „Clarissima plane atque choralis musice interpretatio Domini Balthasser Praspergii Merspurgensis cum certissimis regulis atque Exemplorum Anotacionibus et figuris multum splendidis. In Alma Basileorum vniuersitate exercitata.“ Darunter ein Holzschnitt mit einer männlichen Figur (Orpheus) auf die Silben des Hexachords hinzeigend und einer weiblichen (Sappho), die Cithara spielend. Das Büchlein zählt mit dem Titelblatte 19 Blätter in kl. 4 signirt AI bis LIII. Der Inhalt desselben ist folgender: Solmisationstabelle. Prologus. De vocibus et cantibus. De clauibus signatis et non signatis. De mutationibus tam perfectis quam imperfectis. Pulcherrime regule mutationum. De musica ficta. De speciebus musicalibus. De ambitibus tonorum tam authentorum quam plagalium. Cognitio cantus circa medium (ascensum et descensum). Cognitio tonorum tam authentorum, quam plagalium. De tenoribus tonorum tam authentorum quam plagalium. Regulae generales de tenoribus tonorum. De tonis et eorum differentiis. Am Schluß: Finis musices ex Orphei lyra et Saphus cythara manate atque per venerabilem Dominum Balthasser praspergium Merspurgensem. In nobili ac preclaro Basileorum studio proceltico: diligentia exactissima examinate. Rogatu tandem auditorum per prouidum virum Michaelem Furter Ciuem Basiliensem Impresse. Anno christiane salutis supra Millesimum quingentesimo primo. Als Anhang folgt noch eine Tafel mit zwei Tonscalen. Scala Greca. hec Scala per pictagoram philosophum tradita atque inuenta est. Scala latina. hec Scala per venerabilem Boecium ex Greco in latinum tradita est. Ein Exemplar befindet sich auf der königl. Bibliothek in Berlin. Ein [505] Exemplar einer 2. Ausgabe vom J. 1507 findet sich auf der Basler Universitätsbibliothek. Sie stimmt mit der ersten fast Zeile für Zeile überein.