raiheweis an die Seit gstellt, dass die Kenigstochter ufmerksam werre muss.
Wie se kummen isch, hot se druf geguckt un hot en erblickt un hot en gekennt. Sie hot awwer schun gwisst, wies em bei de Reiwer gangen isch, dann die Reiwer hewwe se a aⁿgegriffe; sie hot awwer mehr Bedecking ghatt un hot die Reiwer gzwunge un hot se umbringe glosst. Im Haus owwedrowwe hot se die Kenigsklader gfunne.
Nocht hot sen gfroogt, worum er die Gaaße hiete täät? Nocht hot ers er gsaat, wie er lumpig haamkumme wäär, wäärs em sou gange.
Do hot se gsaat, er soll etz nor do bleiwe, bis er Oweds haamfahre täät.
Sie isch dann hiⁿgzoge, un wie der ältscht Bruder sie hot kumme sehe un die Saldate, do hot er zu seim Vatter gsaat: Etz kummt meiⁿ Braut! Un do hewwe se die Kenigstochter scheeⁿ empfange un hewwe se in die Stub gfihrt.
Nocht, Oweds, wie der Jingscht haamgfahre isch, hot er seiⁿ Gaasse so laafe glosst un des hot halt e Gedappel gewwe, dass sies vum Fenschter aus gsehe hot. Seiⁿ Vatter un seiⁿ Bruder hewwen awwer widder ghage un hewwe net gduld, dass er d’ Trappe nuf isch. Sie hewwe sich iwwern gschämmt.
Nocht hot sie gfroogt, was des fir aner wäär! A des wäär ihr Lidderiger, der wäär zu nix ze brauche.
Do hot se hewwe wolle, dass er a reiⁿ soll an de Tisch; sie hewwe awwer gsaat, er wäär zu gar nix ze brauche.
Wies etz Nacht worren isch un die Kenigstochter ins Bett gangen isch, noch hot der Vatter gsaat, sie meeste doch wacht stehe vor ihrer Tier, er täät eweil nufgeh un täät wache; nocht keent der Lidderig a eweil nufgeh un[WS 1] keent wache.
Nocht isch der Vatter eweil drowwe gbliwwe un dann isch der Jingscht kumme un hot gwacht. Er hot awwer an die Tier gklopft un do hot em die Kenigstochter ufgmacht.
Nocht isch der stolz ältscht Suhⁿ nuf un hot geguckt, ob er a recht wacht, do hot er gmerkt, dass er drinn isch in der Stub. Nocht hot er als neiⁿ gebebbert: Gěscht raus!
Anmerkungen (Wikisource)
- ↑ Vorlage: nn
Fridrich Pfaff: Märchen aus Lobenfeld (1896). Trübner, Straßburg 1896, Seite 78. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:Pfaff_Maerchen_aus_Lobenfeld.djvu/17&oldid=- (Version vom 1.8.2018)
