Seite:Zeumer Die Goldene Bulle.pdf/415

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Fertig. Dieser Text wurde zweimal anhand der Quelle korrekturgelesen. Die Schreibweise folgt dem Originaltext.
II,2] Urkunden, Nr. 34. 35 129


35.

Karl IV. verleiht dem Bischof Johann von Straßburg und seiner Kirche die Privilegien de non evocando und de non appellando im Anschluß an den Wortlaut des Kapitels XI der Goldenen Bulle und der im sog. böhmischen Exemplar hinzugefügten Erläuterung. — Prag 1358, März 3.

In nomine sancte et individue Trinitatis feliciter amen.

Karolus quartus divina favente clemencia Romanorum imperator semper augustus et Boemie rex. Ad perpetuam rei memoriam. Inter illas multiplices rei publice curas, quibus assidue mens nostra pro felici statu subditi nobis populi christiani distrahitur et cottidie fatigatur, ad hoc precipue meditacio nostra dirigitur, qualiter sanctam matrem nostram reveremur ecclesiam et dignis pie devocionis favoribus complectamur[K 1]. Hoc autem tunc nos rite exsequi perpendimus, dum singularium quidem ecclesiarum et ecclesiasticarum personarum libertates, consuetudines et iura intacta servamus et liberalibus imperialis munificencie graciis favorabiliter adaugemus. Hinc etenim et regem supremum, per quem regnum nobis et imperium orbis est creditum, devote recognoscimus et sacri imperii gloriam retinemus[K 2] gloriosam. Sane venerabilis Iohannes Argentinensis episcopus, princeps, consiliarius devotus et consangwineus noster carissimus, maiestati nostre humiliter supplicavit, quod, cum Argentinensis ecclesia sua[K 3] a sacro Romano imperio dudum privilegiata fuerit[K 4], sicut eciam ex privilegiorum et litterarum tenoribus informacionem plenam recepit nostra serenitas, videlicet quod nullus baro, nobilis, feudalis, vasallus, castrensis, miles, cliens, civis, burgensis nulleque alie persone Argentinensi ecclesie subiecte ad cuiuscunque actoris instanciam ad quodcunque tribunal seu alterius preterquam Argentinensis episcopi iudicium citari sive trahi potuerit aut[K 5] in ius quomodolibet evocari, quatenus huiusmodi[K 6] privilegia sibi et successoribus[K 7] suis, episcopis ecclesie[K 8] Argentinensis[K 8], approbare, ratificare, auctorizare,


  1. conplectemur A.
  2. reddimus B. C.
  3. fehlt B.
  4. fuit B. C.
  5. et A.
  6. eiusmodi B.
  7. et successoribus so A; successoribusque B; successoribus C.
  8. a b et ecclesie Argentinensi B; et ecclesie Argentinensis C.
Empfohlene Zitierweise:
Karl Zeumer: Die Goldene Bulle Kaiser Karls IV. (Teil 2). Weimar: Hermann Böhlaus Nachfolger, 1908, Seite 129. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:Zeumer_Die_Goldene_Bulle.pdf/415&oldid=- (Version vom 1.8.2018)