Euktemon. 1) Athenischer Archon Ol. 93, 1 = 408/7, Diod. XIII 68, vgl. Xen. hell. I 2, 1. IG I 62. 338; Suppl. 62 a p. 68. 62 b p. 166. 235 c p. 169. Marm. Par. ep. 62; vgl. Dopp Quaest. de marmore Pario (Breslau 1883) 59. Wenn das Fragment des Androtion (Schol. zu Aristot. Eth. V 10 p. 1134 b 18 im Cod. Oxon. corp. Christi 106) von UsenerJahrb. f. Philol. 1871, 311 richtig emendiert ist, war E. aus Kydathenaion. Usener schreibt hier Εὐκτήμων Κυδαθήναιος für Κυρηναῖος.