ad Interr. 61. An nemini dixerit pecuniam hanc esse deperditam, an non Abbati, et cur?
R. se nemini dixisse, quia timebat, ne à suo Abbate propterea reprehenderetur, et quidem graviter.
ad Interr. 62. Vrgebatur reus etiam minis ad dicendam veritatem, quid eadem pecuniâ factum sit, an non alium in locum miserit, cum Celsiss. rem gravissime ferat?
R. Deum invocat in testem ita esse, et fuisse perditam, nec se misisse pecuniam in alium locum, aut alias distraxisse.
ad Interr. 63. An non Abbas aliquid de hac pecunia sciverit, an non petierit pro deposito et cur?
R. abbatem scivisse: se habere illam pecuniam, nec petiisse; quia brevi erat discessurus.
ad. Interr. 64. An non, et quae conscripserit ad propugnandos suos errores, et à quo tempore?
R. affirmative, et incepit scribere post festum S. Macarii curr. anni.
ad Interr. 65. Quos praesertim articulos impugnaverit? quando cessaverit?
R. se iisdem scriptis impugnasse ea, de quibus dubitaverat, scilicet infallibilitatem Pontificis, et reliqua ut supra, cessasse autem statim post acceptas ultimas responsorias Cypriani.
Anonym: Leben und trauriges Ende des Pater Marianus Gordon, eines gewesenen Benedictiners im Schottenkloster zu Wirzburg in: Journal von und für Franken, Band 2. Raw, Nürnberg 1791, Seite 575. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:Leben_und_trauriges_Ende_des_Pater_Marianus_Gordon,_eines_gewesenen_Benedictiners_im_Schottenkloster_zu_Wirzburg_(Teil_3).pdf/18&oldid=- (Version vom 14.9.2022)
